Uprawa pieczarki

Uprawa pieczarki

Obecnie wiadomo, że do uprawy pieczarki można stosować podłoża sporządzone z różnych materiałów. Ważna jest możliwość ich łatwego pozyskania lub cena w przypadku konieczności zakupu. Istnieje w Polsce kilka dużych kompostowni, które przygotowują podłoża do uprawy pieczarki. W związku z tym zainteresowani uprawą tego grzyba mogą kupić gotowe podłoże. W ten sposób można uniknąć najbardziej kłopotliwego etapu produkcji. Takie same plony uzyskuje się z podłoża, które zostało sporządzone z obornika końskiego, jak i z podłoża powstałego ze słomy wzbogaconej różnymi dodatkami. Jeżeli istnieje możliwość nabycia obornika owczego, to jego dodatek do obornika końskiego w ilości 50— 75% pozwala uzyskać wysokie plony pieczarki. Plon pieczarki jest wprost proporcjonalny do ilości suchej masy substratu przypadającego na 1 m² uprawy. Zachodzi ścisła zależność między ilością podłoża użytego do uprawy a uzyskanym plonem. Zwiększenie podłoża ponad ustaloną praktycznie jego ilość, jaka powinna przypadać na m², nie przynosi spodziewanych rezultatów w postaci zwiększonego plonowania. Większa ilość użytego podłoża przyczynia się bowiem do nadmiernego wzrostu temperatury w czasie rozwoju grzybni. W sumie rozwój grzybni jest słabszy, a plony – niższe. Optymalna ilość podłoża w normalnych warunkach uprawy wynosi 110-120 kg/m². Obecnie prowadzone są badania nad użyciem do uprawy nawet kilkakrotnie większych ilości substratu. Stosowana jest wówczas specjalna metoda uprawy, pozwalająca na uzyskanie wysokich plonów. Pomyślne zakończenie tych badań może doprowadzić do opracowania znacznie oszczędniejszej metody uprawy niż obecnie.

Duże wymagania pieczarki powodują, że uprawa jest możliwa tylko w pomieszczeniach zamkniętych. Każde takie pomieszczenie nadaje się do uprawy pieczarki, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki, konieczne do czterech etapów produkcji:

1) podczas pasteryzacji podłoża temperatura powietrza powinna wynosić 50—60°C, a wilgotność 90—95%;

2) w czasie przerastania grzybni w podłożu temperatura powietrza musi osiągnąć 25°C, a wilgotność powietrza 95%;

3) w okresie zbiorów temperatura powietrza musi wynosić 15-18°C, a wilgotność 90%;

4) w czasie likwidacji po skończonych zbiorach temperatura musi się utrzymywać przez 12 godzin na poziomie 80°C. Czwarty etap można przeprowadzać w sposób bardziej oszczędny za pomocą środków chemicznych.

Do uprawy mogą być wykorzystane różne pomieszczenia zagłębione, jeżeli tylko jest możliwe wietrzenie i dogodne dojście. Do tego celu mogą być również wykorzystywane budynki drewniane, po wykonaniu dodatkowej izolacji. Wszystkie pomieszczenia, w których są uprawiane grzyby, powinny być zabezpieczone przed wchłanianiem wilgoci. Konieczność zachowania w ciągu całego okresu uprawy grzyba bardzo wysokiej wilgotności powietrza stwarza warunki do zawilgocenia budynku. Można go przed tym zabezpieczyć stosując jako podkład preparaty impregnujące drewno, a następnie malując farbą chlorokauczukową, lub emulsyjną. Inny, bardziej prosty sposób, to zabezpieczenie powierzchni ścian i sufitu abizolem, preparatem specjalnie do tego celu przeznaczonym.

Do uprawy pieczarki konieczne są co najmniej dwa pomieszczenia. W jednym przygotowuje się podłoże i ziemię okrywową, a w drugim – dojrzewa podłoże, następuje rozwój grzyba i zbiory owocników. Możliwe jest przeprowadzenie procesu fermentacji podłoża na wolnym powietrzu, na utwardzonym miejscu, przy użyciu osłony przed deszczem i wiatrem. Po skończonej fermentacji biologicznej podłoża, umieszcza się je w skrzynkach lub workach i przenosi do pomieszczenia uprawowego. Możliwe jest takie rozwiązanie, że pomieszczenie, w którym będą rosły grzyby, zostanie wyposażone w półki, a podłoże po kompostowaniu będzie na nich umieszczone. a następnie poddane procesowi pasteryzacji. W ten sposób zostaną usunięte mikroorganizmy konkurujące z pieczarką o pokarm znajdujący się w podłożu lub takie, które mogą wywoływać choroby. Aby można było w podłożu umieścić grzybnię, należy je schłodzić do temperatury 27°C. Najtańszym sposobem chłodzenia jest wietrzenie. Obniżanie temperatury powinno być przeprowadzane delikatnie z dwóch powodów. Po pierwsze, w podłożu zachodzi stopniowe odbudowywanie życia biologicznego w substracie, po drugie, duża różnica pomiędzy temperaturą powietrza i podłoża powoduje skraplanie dużej ilości wody, która dostaje się do wierzchniej warstwy podłoża, niszcząc jego właściwości fizyczne; podłoże staje się wówczas rozmokłe. Świeże powietrze, dostające się do pomieszczenia po procesie pasteryzacji, nie powinno zawierać czynników chorobotwórczych. Ochrona przed wtórnym zakażeniem stanowi największy problem w czasie uprawy pieczarki. Powietrze dostające się do środka musi być filtrowane.

Optymalne rozwiązanie tego problemu jest drogie. Można stosować na otworach wentylacyjnych różnego rodzaju tkaniny nasycone środkami grzybobójczymi lub innego rodzaju filtry.