Łysak wspaniały (gymnopilus junonius)
Rzadki. Owocniki wyrastają latem i jesienią w wiązkach, na pniach i korzeniach drzew liściastych, a zwłaszcza dębów, rzadziej iglastych. Gatunek ten wyróżnia się pośród innych łysaków rozmiarami oraz obecnością wyraźnego pierścienia, Trujący!
Kapelusz: osiąga średnicę 6-25 cm. Żółtopomarańczowy, żółtordzawy do brązowopomarańczowego. Za młodu półkolisty, z podwiniętym brzegiem, potem wypukły do rozpostartego. Powierzchnia sucha, zamszowa, z wrośniętymi, włóknistymi, brązowymi łuseczkami.
Blaszki: początkowo kremowe, potem bladożółtobrązowe, w końcu pomarańczowe i rdzawobrązowe. Przyrośnięte do nieco zbiegających ząbkiem. Średnio gęste.
Trzon: żółtopomarańczowy, jaśniejszy od kapelusza, ciemniejszy przy podstawie. Równogruby, maczugowaty lub brzuchaty, często z korzeniasto zwężoną podstawą. Powierzchnia z drobnymi, brązowymi włókienkami i kosmkami nad pierścieniem jedynie oprószona. Osłona częstowo błoniasta – jej pozostałości tworzą dość trwały pierścień.
Jak rozpoznać?
– zapach przyjemny, grzybowy
– smak bardzo gorzki