Uprawa grzybów
Uprawę grzybów w warunkach sztucznych rozpoczęto w 1707 roku. Początkowo uprawiano je na zagonach, a otrzymywane plony nie przekraczały 5 kg z 1 m². W sto lat później grzyby uprawiano w oranżeriach, używając do tego celu skrzynek i tac. Był to ważny etap, ponieważ oddzielono miejsce, w którym przygotowywało się podłoże, od tego, w którym rozwijały się i owocowały grzyby. Kolejnym etapem było wprowadzenie jednoczesnej uprawy na kilku poziomach. Później szybki rozwój biologii umożliwił zrozumienie wielu praw decydujących o rozwoju grzybów i pozwolił na otrzymywanie coraz lepszych plonów. Od wielu lat w pracowniach naukowych opracowuje się sposoby uprawy nowych gatunków o coraz większej zawartości białka. Jednym z najbardziej atrakcyjnych czynników w uprawie grzybów jest możliwość ich otrzymania na tanim, odpadowym podłożu, którego miliony ton każdego roku na całym świecie ulega zniszczeniu.
Niezwykle interesujący jest problem wartości odżywczej grzybów oraz możliwość ich pozyskiwania na nie znaną dotychczas skalę.
Łatwość pobierania pokarmów z substancji organicznej przez grzyby wynika z możliwości tworzenia przez nie dużej liczby różnorodnych enzymów. Dzięki temu grzyby są w stanie rozłożyć prawie wszystkie występujące w naturze związki chemiczne. Zdolność do tworzenia dużej liczby enzymów lub innych związków biologicznie czynnych jest wykorzystywana na skalę przemysłowa. W niedalekiej przyszłości przemysłowa produkcja białka będzie stanowić istotną pozycję w światowym bilansie żywnościowym. Koncepcje takie, jeszcze kilkanaście lat temu uważane za mrzonkę, obecnie są realizowane z powodzeniem. Grzyby bowiem wytwarzają wysokowartościowe białko z prostych związków organicznych. Dzięki nowej dziedzinie techniki – biotechnologii – opracowano sposób hodowli wgłębnej na podłożach płynnych, zawierających sole mineralne i organiczne źródła węgla. W warunkach hodowli wgłębnej pieczarki nie wytwarzają charakterystycznych dla ich normalnego rozwoju owocników, lecz jedynie grzybnię w postaci skupisk strzępek. Ma ona jednak takie same wartości odżywcze jak normalne owocniki. Stosując te same zasady, wytwarza się mikoproteinę. Jest to pokarm białkowy otrzymany za pomocą mikroskopijnych grzybów, należących do rodzaju Fusarium. Badania trwające dziesięć lat wykazały, że mikoproteina jakościowo nie ustępuje białkom zwierzęcym, bowiem w jej skład wchodzą wszystkie aminokwasy niezbędne do prawidłowego rozwoju ludzi. Hodowla Fusarium jest prowadzona metodą wgłębną na roztworze glukozy z dodatkiem amoniaku.
Ważnym osiągnięciem jest wprowadzenie do uprawy wielu nowych gatunków grzybów. Można je z powodzeniem uprawiać na słomie zbóż, sianie, resztkach roślinnych, oborniku pochodzącym od drobiu.