Opieńka miodówka

Opieńka miodówka pojawia się od sierpnia do października. Jest to grzyb pospolity, wyrasta gromadnie na drewnie drzew iglastych i liściastych, choć także na drzewach żywych.

Kapelusz opieńki za młodu jest półkolisty i zamknięty, potem bardziej płaski. Jeśli jest wilgotne powietrze, to jego powierzchnia jest lepka. Jeśli dzień jest słoneczny a powietrze suche, to powierzchnia jest także sucha i pokryta dodatkowo drobnymi łuskami o ciemniejszym kolorze. Średnica kapelusza wynosi ok. 3-10 cm. Blaszki początkowo mają białawe zabarwienie, z czasem stają się ciemniejsze, gęste, schodzące na trzon. Trzon opieńki jest koloru od białego do brązowego, o wysokości 6-15 cm, średnicy 1-2 cm. Po przekrojeniu widać żółtawy miąższ, o przyjemnym zapachu, łagodnym, choć nieco kwaskowatym smaku, po którym pozostaje cierpki posmak. Zarodniki opieńki miodowej są białe.

Opieńka miodówka jest grzybem jadalnym, bardzo smacznym, wysoko cenionym, którego można z powodzeniem solić, marynować, gotować i zamrażać. Najlepiej zbierać młode owocniki bo starsze są niesmaczne i robaczywe. Trzony opieńki są twarde i łykowate najlepiej odrzucać – jest tych grzybów tak dużo, że starczą same kapelusze i to młode.
Po zebraniu szybko obgotować, nawet dwa razy i już można działać dalej. Pozostawione szybko wysychają lub pleśnieją.

Inne nazwy opieńki miodówki to: podpieniek, opieniek, podpieńka, bedłka opieńka, pniokówka, pierścianka, łopieńka, opińka.