Wieruszka zatokowata (entoloma sinuatum)
Nieczęsta. Owocniki wyrastają od lada i w jesieni, pojedynczo w grupach, także zrośnięte po kilka. Występuje w lasach liściastych, zwłaszcza pod bukami i dębami. Preferuje stanowiska wilgotne, na ciężkich, niekwaśnych glebach. Silnie trująca.
Kapelusz:duży, osiąga średnicę 6-20 cm. Jasnoochrowy, szaroochrowy, ochrowobrązowy, niehigrofaniczny. Początkowo półkolisto=stożkowaty, z wiekiem wypukły do płaskiego i pofałdowanego. Powierzchnia gładka, matowa, przylegająca promieniście, włókienkowata. Brzeg długo podwinimęty, ostry.
Blaszki: początkowo jasnożółte, z wiekiem różowobrązowe. Szerokie, szeroko przyrośnięte, wykrojone ząbkiem do prawie wolnych. Ostrze blaszek faliste do ząbkowanego.
Trzon: Biały, kremowy, z wiekiem szarobrązowy. Równogruby z rozszerzoną bulwkowatą podstawą. U góry oprószony. Sztywny i kruchy. Wnętrze gąbczaste lub puste.
Jak rozpoznać?
– biały miąższ, w centrum kapelusza gruby
– zapach mączny
– smak łagodny, mączny.