Uprawa pieczarki w drewnianych skrzynkach.
W czasie tworzenia owocników konieczne jest silne wietrzenie. Wymiana powietrza wzmaga parowanie. Wyparowana woda musi być dostarczona poprzez podlewanie. Przyjęto taką zasadę, że w czasie podlewania trzeba dostarczyć tyle wody, ile powinien wynieść plon zebranych owocników.
Uprawa pieczarki sprawia najwięcej kłopotów, jeśli chodzi o grzyby hodowane w sztucznych warunkach. Wytwarzanie owocników przebiega w sposób charakterystyczny. Po uformowaniu pierwszych owocników, które wyrastają przez 4 dni, następuje kilkudniowa przerwa. W tym czasie nowe owocniki dojrzewają do zbioru. W pierwszym rzucie możliwe jest uzyskanie około 6 kg grzybów z jednego m². Trzy pierwsze rzuty są najobfitsze, a następne – znacznie słabsze. Podczas sześciu tygodni zbiorów uzyskujemy większość plonu. Dalsze przedłużanie uprawy jest niecelowe. Czas oczekiwania na kolejny rzut pieczarek zależy od temperatury pomieszczenia, odmiany i fazy dojrzałości owocników. Natychmiast po zebraniu owocników pierwszego rzutu przystępuje się do podlewania. Drugi rzut będzie mniejszy; można zebrać 5 kg grzybów z 1 m². Wtedy trzeba w ciągu trzech dni dodać do okrywy około 5 litrów wody na 1 m², dając każdorazowo od 1 — 1,5 l. Podobnie postępujemy przy kolejnych rzutach. Ilość tworzących się owocników stopniowo maleje. Nie powinno podlewać się owocników dojrzałych. Grozi to wystąpieniem chorób, głównie bakteryjnych, i różnych zaburzeń fizjologicznych.
W okresie zbiorów temperatura powietrza utrzymuje się na poziomie 15-17°C. Temperatura podłoża w tym samym czasie będzie o 2-3 stopnie wyższa. Temperatura powinna być także dostosowana do wymagań odmiany. Owocniki rosną lepiej w wyższej temperaturze, ale są przeważnie niższej jakości.
Uprawiając pieczarki amatorsko, nie zawsze można zapewnić właściwą temperaturę. Dlatego warto wiedzieć, w jakich warunkach jest możliwa uprawa. Przerastanie grzybni w podłożu jest możliwe w temperaturze 18—29°C. Optymalna temperatura to 24—25°C. Po nałożeniu okrywy temperatura może wynosić 18-24°C lub 25-27°C; podczas plonowania od 12—21°C.
| Tabela. Straty w plonie w zależności od temperatury | ||||||||||
|
Odmiany ciepłolubne dają dobre wyniki w nieco wyższych temperaturach. Pieczarki zbiera się wtedy, gdy kapelusz osiągnie największą średnicę, ale jest jeszcze zamknięty. Aby zachować najbardziej korzystny skład chemiczny, nie należy czekać, aż brzeg kapelusza się wyprostuje i widoczna będzie wyraźnie błona między trzonkiem a kapeluszem. Owocniki zbieramy wykręcając je z okrywy. Przylegającą do trzonka ziemię okrywową odcina się nożem. Jeżeli wewnątrz młodych owocników znajduje się jeden dojrzały, należy go wyciąć. Po skończonym plonowaniu dezynfekuje się pomieszczenie; podłoże może być wykorzystane jako nawóz organiczny w uprawie polowej roślin.
Pieczarki w czasie uprawy narażone są na wiele chorób. Do najgroźniejszych należą choroby powodowane przez wirusy. W miejscu silnego porażenia następuje zamieranie grzybni i powstaje puste miejsce bez owocników. Obok nich tworzą się zdegenerowane owocniki o wydłużonych trzonkach, czasem wodniste. Obserwuje się także opóźnione wyrastanie owocników, u których przedwcześnie otwierają się kapelusze. Choroby mogą być również powodowane przez grzyby. Grzybnia gatunków pasożytujących rozwija się razem z grzybnią pieczarki. Szkodliwe grzyby dobrze rozwijają się w warunkach mniej korzystnych dla pieczarki. Niepożądana działalność grzybów konkurujących z pieczarką polega na pogarszaniu jakości podłoża lub wydzielaniu substancji toksycznych dla pieczarki. Objawy porażenia są trudne do wykrycia, ponieważ grzybnia tych gatunków ma taki sam kolor jak grzybnia pieczarki i rozwija się równocześnie z nią w podłożu. W przypadku gorszej jakości podłoża grzyby konkurencyjne mogą całkowicie opanować podłoże i nie dopuścić do rozrastania się grzybni pieczarki.
Następną grupę stanowią choroby bakteryjne. Objawy porażenia są widoczne w postaci ciemnych kropek lub plamek na kapeluszu. Gdy porażenie jest silne, cały kapelusz może ulec odbarwieniu. W pomieszczeniu uprawowym wyczuwa się przykry zapach. Najczęściej źródłem zakażenia jest okrywa; infekcja może nastąpić również w czasie sadzenia grzybni do podłoża.
Do groźnych szkodników grzybni należą nicienie. Szkodnik niszczy grzybnię, a w miejscach uszkodzonych dochodzi do zakażenia bakteryjnego. Nicienie pojawiają się w uprawie razem ze źle przefermentowanym obornikiem. W pieczarkarni często pojawiają się muchówki. Owady rozwijają się bardzo szybko w temperaturze 24°C. Gdy pojawiają się masowo, mogą powodować zaczerwienienie owocników. tzw. robaczywienie.