Borowiki
Borowik ceglastopory:
Grzyb jadalny – należy go dobrze ugotować, aby nie spowodować niedyspozycji żołądka. Rośnie od czerwca do listopada w podgórskich i górskich lasach świerkowych. Oliwkobrązowy. Ma czarnobrązowy, zamszowaty kapelusz. Młody półkulisty, wypukły. Trzon cylindryczny, baryłkowaty, maczugowaty. Wysokość 50 – 150mm. Powierzchnia z czerwonymi ziarnistymi kosmkami na żółtym tle.
Borowik ciemnobrązowy:
Grzyb jadalny – można go przyrządzić na różne sposoby. Rośnie od maja do października w lasach liściastych, przede wszystkim pod dębami. Oliwkobrązowy, posiada biały i twardy miąższ. Za młodu baryłkowaty. Niedoświadczeni zbieracze mogą go pomylić z podgrzybkiem brunatnym.
Borowik królewski: Grzyb jadalny – w Polsce bardzo rzadki. Rośnie od końca maja do września w lasach liściastych, przede wszystkim pod dębami. Ma twardy mięsisty miąższ. Trzon baryłkowaty, później maczugowaty. Kapelusz – na różowym tle czerwone włókniste strzępki, średnica 60 – 150mm.
Borowik szlachetny:
Grzyb jadalny – dobrze znany. Jeden z najlepszych grzybów jadalnych. Można je przyrządzać na różne sposoby oraz marynować w occie. Rośnie od sierpnia do listopada, najwięcej można ich znaleźć w górskich lasach świerkowych, ale występują też w lasach liściastych i mieszanych. Miąższ twardy, biały. Trzon baryłkowaty, później cylindryczny. Kapelusz biały (młody). Dojrzały- ciemnobrązowy, pomarszczony lub gładki. Inna jego nazwa to: prawdziwek, grzyb sprawiedliwy, grzyb prawdziwy.
Borowik szlachetny odmiana usiatkowana:
Bardzo dobry grzyb jadalny o przyjemnym zapachu. Grzyb letni, dlatego też jest często uszkadzany przez larwy owadów. Bardzo rzadko występuje w Polsce. Rośnie od maja do czerwca, a następnie od sierpnia do października w lasach dębowych. Rośnie w grupach lub pojedynczo. Miąższ ścisły, mięsisty, natomiast za młodu twardy. Trzon baryłkowaty (za młodu ), później cylindryczny albo maczugowaty. W młodym owocniku kapelusz szaropłowy, następnie cielistobrązowy.