Muchomór sromotnikowy

Muchomór sromotnikowy

Najbardziej trujący grzyb naszych lasów. Zawiera wiele substancji toksycznych. Od czasów starożytnych do współczesności był przyczyną śmierci dużej liczby osób. Muchomór występuje w całej Polsce dość pospolicie. Pierwsze objawy zatrucia po zjedzeniu tego grzyba występują późno ( po 8 – 12godz.). Częstymi objawami są: bóle brzucha, nudności, wymioty, bóle głowy, zwolnienie tętna, biegunka, silne osłabienie oraz skurcze mięśni kończyn. Chory bardzo cierpi, ale zachowuje pełną świadomość. Zazwyczaj po kilku dniach, nawet po leczeniu w szpitalu i odpowiednim zabiegom, następuje śmierć. Najczęściej zbieracze biorą go za gołąbka zielonawego, a czasami nawet za gąskę zielonkę, z powodu zielonkawej barwy kapelusza. Muchomór rośnie od lipca do października przede wszystkim w lasach liściastych, rzadko iglastych,. Miąższ biały, nie zmienia zabarwienia po przekrojeniu. Trzon cylindryczny, u podstawy bulwiasto zgrubiały. U góry trzona znajduje się biały pierścień. Kapelusz żółty, brunatny, oliwkowy lub szarozielony. Blaszki białe, zaokrąglone przy brzegu kapelusza. Inna nazwa: muchoraj zielony, muchar, muchomór zielonkawy.